GEBRUIK OF MISBRUIK VAN FOTOBEWERKING

Brooklyn Bridge - New York (Bewerkte versie)

Brooklyn Bridge - New York (Onbewerkte versie)

Komen mijn foto’s zo uit de camera rollen?  Die vraag krijg ik nog wel eens. In hoeverre is een bewerking toegestaan en wanneer heeft een bewerking niks meer met fotografie te maken?  Dat zijn lastige vragen of niet? Het is in elk geval gezien de vele meningen wel een eindeloze discussie. Zeker ook omdat tegenwoordig in een camera al de nodige instellingen gedaan kunnen worden, waardoor je een foto eigenlijk al bewerkt voordat hij gemaakt is. Een ander mooi voorbeeld hiervan is een smartphone met camera. Vooraf kan je met diverse apps een digitale filter instellen en ontstaan de meest leuke foto’s. Instagram en Facebook staan er vol mee. Ikzelf gebruik vaak ND voorzet filters. Deze plaats je voor de lens van je camera en hierdoor krijg je meer invloed op de belichting van je foto. Zo kan je bijvoorbeeld met deze filters je sluitertijd oprekken, waardoor een dromerig water effect ontstaat. Dit is te zien op de bovenstaande foto's. De onbewerkte foto is zoals hij letterlijk uit mijn camera rolde. Als je deze vergelijkt met de bewerkte foto, kan je zien dat bijvoorbeeld het water niet achteraf bewerkt is. Bij de bewerkte foto heb ik alleen de kleuren en belichting aangepast. Door een ND filter voor mijn camera lens te zetten, reageert mijn camera anders dan hij normaal zou doen. Is dit ook niet een vorm van bewerken?

Pure onbewerkte fotografie bestaat, maar zijn dit mooie foto’s? Zijn foto’s niet mooier als ze toch een beetje bewerkt zijn? Is een pure fotograaf eigenlijk niet gewoon een luie fotograaf die geen verstand heeft van digitale bewerking of is een luie fotograaf juist een fotograaf die niet kan fotograferen en achteraf alles gaat fiksen in de nabewerking?

Het antwoord op de eerste vraag van deze blog. Komen mijn foto’s zo uit de camera rollen?  Ik schiet een foto met mijn camera, maar bewerk en maak hem uiteindelijk op de computer. Al mijn foto’s zijn bewerkt en het eindresultaat ontstaat altijd op de computer. Ik probeer in het veld wel altijd de foto zo perfect mogelijk te maken, zodat ik in de nabewerking alleen nog de (in mijn ogen) nodige correcties hoef te doen. De vraag is, tot hoe ver mag je bewerken? Ik kan alleen voor mijzelf spreken dat ik altijd zo natuurgetrouw probeer te werken. Het blijft meestal bij het aanpassen van de kleuren, corrigeren van belichting of het wegwerken van ruis en vlekken. Daarnaast verwijder ik wel eens een hinderlijk object. Een leeg blikje drinken op de voorgrond een half in beeld hangende tak of een ander hinderlijk object waar ik me aan irriteer. Als het een foto mooier maakt, haal ik het weg. Ikzelf stoor me niet zo snel aan bewerkte foto’s. De meeste foto’s vallen gelijk door de mand als ze flink bewerkt zijn. Zo zijn er prachtige surrealistische foto’s die onmogelijk zonder computer gemaakt kunnen worden, maar zijn ze daardoor niet foto waardig? Als iemand mijn manier van werken afkeurt, kan ik daar niet van wakker liggen. Uiteindelijk gaat het erom dat jezelf tevreden bent en misschien nog wel belangrijker dat je er eerlijk over bent. 

Er zijn meerdere gevallen van de World Press Photo bekend waar fotografen beschuldigd worden van digitale bewerking. Even los van het feit of het wel of niet klopt. Manipulatie door digitale bewerkingen van foto’s waarmee je bewust mensen benadeeld of kwetst, is in mijn ogen niet fraai. Helemaal als je er ook nog eens een bak geld mee verdiend. Play by the rules denk ik dan. Als World Press regels hanteert, volg die dan ook. Laat ik het maar niet verder hebben over paparazzi fotografen en roddelbladen.

Marcel Kerdijk

Meer weten over ND-filters? Bekijk mijn fotografie-uitrusting)